Galeria Sztuki Współczesnej BWA

ABSTRAKT
Wystawa jest o przesunięciu porządków codzienności. Instalacje oscylują wokół napięć obiektów poddanych fizyce, grawitacji i psychofizjologii widzenia. Negatywy mentalne i fizyczne, „brak”, podążanie za nieobecnym – jest bodźcem silnie motywującym, wprowadzającym konstatacje na temat odczuwania entropii i przemijania.

ROZWINIĘCIE
Entropia związana z życiem, ludzkim ciałem, pamięcią, prawdą, miastami, murami i utopią, psychologicznymi obsesjami i społecznymi „normami” jest w mojej sztuce wizualizowana jako fragmentaryzacja ludzkich osiągnięć, jak architektury i samego człowieka, którego łączy Czas. Nieobecność i pragnienie nieosiągalnego jest znacznie silniejszą siłą napędową. Produktem porządku społecznego są ślady, które definiują napięcia pomiędzy wewnętrznym bezruchem a czasem. Artystyczna wizualizacja i komunikacja aktualnego umysłu człowieka w mieście oraz świadomości i pragnień odnajdujemy w instalacji, rysunku w przestrzeni, wideo, filmach dokumentalnych. Autoportret bez siebie przedstawiony jest w odbiciu lub kontekście psychicznej i fizycznej symetrii – wskazuje na przesunięcia w porządku w codziennym życiu. Obiekty poddane są napięciom sił fizyki, grawitacji i psychofizjologii widzenia. Psychiczne i fizyczne negatywy, „brak”, podążanie za nieobecnym. Nakłania do odczuwania entropii i przemijania. Tożsamość połączona przez pamięć. Pamięć jednak również ulega degradacji i entropii. Fikcja może zyskać status prawdy. Pracuję z dużymi trójwymiarowymi instalacjami, fragmentami rur – szkieletów miasta, a także fragmentami wspomnień. Wiertło – przewodni motyw moich instalacji symbolizuje niewinny spiralny estetyczny przedmiot o mega mocy, a wizualizuję moc człowieka, który walczy o wolność.

Wernisaż wystawy odbędzie się 24 lutego 2023 roku, o godz. 18:00.
Wystawa potrwa do 26 marca.